Blog

De herfst was ingevallen. Met mijn ouders en broers waren we een dagje uit naar de Veluwe, met z’n allen in de oude Skoda op avontuur. We reden Utrecht voorbij en een wondere wereld rees naast de snelweg op. Er groeide heide, heel veel naaldbomen, zo ver als je maar kon kijken. Lees meer >

‘Leuk dat ik u tref boswachter, ik zag vorige week hier op het weiland bij de beek eindelijk weer een paar hertjes lopen! Ik zag ze vroeger vaker dan tegenwoordig. Kan dat, zitten er minder?’ Ja, dat kan zeker dat je er minder ziet. In deze zachte ‘watjeswinter’ en lange nachten hoeven de ‘hertjes’ het daglicht, en dus roofdieren als de mens, niet te trotseren om aan genoeg voedsel te komen. Wel z... Lees meer >

Vorig jaar, dus nog voor afgelopen ‘winter’, haalde een foto van twee vossen de wereldpers. Op de foto had een vos (Vulpes vulpes) een dode poolvos (Vulpes lagopus) in zijn bek. Ik zag de foto in de dagbladen, maar ook op de voorpagina van Bionieuws, het vakblad voor biologen zal ik maar zeggen. Lees meer >

Met vele duizenden passeren ze de grens. Niet te stoppen. Na een lange vlucht komen ze hier aan. Soms voor korte tijd, maar je hebt er ook steeds meer die hier permanent  blijven. In ons land vinden ze voldoende eten,  warmte en rust. Er wordt een hoop over gediscussieerd.  Lees meer >

Kijkt u eens goed op de foto .... dan ziet u hoe een ander er over denkt. Een breiwinkel, hoe krijg je het verzonnen, maar vroeger werden wij natuurliefhebbers toch weggezet als ‘geitewollensokken figuren’. 
  Lees meer >

Soms regent het een beetje. De dennen zwaaien langzaam met hun donkergroene toppen door de grijze lucht. Met een spuitbus lopen Frans (collega boswachter) en ik tussen de stammen door en geven een aantal een streep. Deze bomen moeten wijken voor hun buurboom of om meer licht op de bodem te krijgen, zodat er weer verjonging kan ontstaan. Lees meer >

Tuurlijk. Ik hou van de lente. Van fluitende vogels. En een zwoele zomeravond. Maar neem nou deze donkere dagen voor kerst. Meestal zijn ze nat en grijs. En vooral kort. Maar een winterdip? Waarom zou ik? Je kunt toch maar mooi de zonsopkomst zien zonder vroeg op te staan! In juni kost dat heel wat nachtrust. En dan die heerlijke gure dagen. Het wordt eigenlijk nauwelijks licht. Lees meer >

"Heb jij de kaart?" Bart houd zijn hand al op, maar ik moet eerst naar de auto lopen om het papiertje te halen. Snel vis ik het uit mijn tas en we leggen het papier - dat gister zorgvuldig aan me was overhandigd - op de motorkap. We hebben niet veel tijd nodig om te zien dat het kaartje niet makkelijk te ontcijferen is, omdat het origineel op A3 getekend is. Lees meer >

Er moesten op Valkenhorst even wat knopen worden doorgehakt over het beheer van de Tongelreep. De beste manier om de knelpunten te bekijken was door in een bootje te klimmen en samen met de ecoloog en opzichter van het waterschap te gaan kijken waar de problemen zaten. De Tongelreep is op Valkenhorst echt het hart van de natte natuur. De slagader van de visvijvers zou je kunnen zeggen. Vandaar dat... Lees meer >

Toen we járen geleden het achterstallig onderhoud in ons gebied hadden weggewerkt, kwam Staatsbosbeheer met een plattegrond. Omdat we nogal wat knotwilgen in ons landje hadden staan, moest er een plan van aanpak gemaakt worden. Heel begrijpelijk, de wilgen mogen dan zelf wel wat aanrommelen, maar per slot van rekening moeten wij mensen daar lijn inbrengen.  Lees meer >